NIEMEN, MERECZANKA I UŁA

Litwa jest ciekawa, piękna, egzotyczna. Mając świadomość wielu wieków wspólnej historii, zachowajmy szacunek dla jej mieszkańców i ich kultury, a odpłacą się oni serdecznością i gościnnością.

Litwa to kraj bezpieczny, zaopatrzenie i ceny podobne jak u nas, jednak sieć handlowa w rejonie spływów jest skromna, warto więc mieć ze sobą zapas żywności, który uzupełnimy wspaniałym czarnym chlebem, świetnymi napitkami na ziołach i miodzie, kwasem chlebowym.

Trzy rzeki południowej Litwy słusznie uchodzą za nadzwyczaj atrakcyjne szlaki kajakowe. Ich atuty to: różnorodność krajobrazu, dziewicza nieskażona przyroda (co wynika z bardzo małej gęstości zaludnienia) oraz urozmaicony charakter rzek, bo spotykamy tu odcinki o charakterze górskiego szlaku kajakowego oraz typowo nizinne. Szlaki te są średnio trudne, charakteryzują się występowaniem szybkiego, często rwącego nurtu z możliwymi przeszkodami w postaci przewróconych drzew i wystających z wody głazów.
Warto za naszym pośrednictwem wynająć mówiącego po polsku doświadczonego litewskiego przewodnika. Jest to przydatne ponieważ tereny, na których odbywają się spływy są dość odludne i aby sprawnie poruszać się w terenie oraz w pełni wykorzystać możliwe atrakcje. Przewodnik towarzysząc nam przez cały okres spływu, ułatwia dobór miejsc biwakowych, zapewnia zaopatrzenie w żywność, ponieważ w bardzo nielicznych sklepach najczęściej nie ma pełnego zaopatrzenia w potrzebne produkty. Kiedy zechcemy skorzystać z sauny (bani), to właśnie przewodnik pomoże nam ją znaleźć bowiem część z nich jest wyłącznie do prywatnego użytku właścicieli.

Wszystkie Litewskie szlaki kajakowe można łączyć, skracać i urozmaicać wprowadzając jako etapy np. wycieczki rowerowe. Poza dopływami Mereczanki możemy jeszcze wybrać spływ rzekami na północ od Wilna.

Przebieg trasy:

Trasa naszego spływu gdybyśmy chcieli spłynąć aż trzema rzekami liczyła by łącznie 100 -134 kilometry, czas trwania – 7 dni. z czego na Ułę przypadnie 52 km, Mereczkš spłyniemy 22 kilometry i Niemnem około 60 km. Trasę Uły pokonujemy w trzy dni, Merecz w dwa dni, Niemen jeden lub dwa dni. Początkowo trudna kręta trasa z niewielkimi bystrzami na leniwych wodach Niemna robi się spokojna.

Spływ zaczynamy we wsi Dubicze 110 kilometrów od przejścia granicznego w Ogrodnikach. Merecz (Merkine) i Liszków (Liškiava) to inne alternatywy początku spływu. Na Ule w miejscowości Rudnia jest jedyna na trasie przenoska. Kończymy w starym miasteczku Namunaitis. Stąd mamy 50 km do granicy. Ale może również zakończyć spływ w pobliskim Alytus lub w Kownie (80 km).

Ogólna charakterystyka

Niemen – Nemunas – to największa rzeka na Litwie. Przypomina polską Odrę. Wiję się leniwie wśród łąk i pagórków z których roztaczają się wspaniałe malownicze widoki. Po drodze napotkamy wiele miejsc do biwakowania oraz kąpielisk.

Mereczanka – Merkys – to szósta co do wielkości rzeka Litwy płynie przez piękne przeważnie zalesione okolice. Stanowi atrakcyjny szlak kajakowy. Na odcinku od ujścia Uły jest już od niej dwa razy szersza.

Uła – rzeka z pogranicza baśni – lewy dopływ Mereczanki, wije się wśród sosnowych lasów, między niekiedy wysokimi – ponad 20 metrowymi piaszczystymi skarpami. Uchodzi za jedną z najpiękniejszych rzek Europy. W całości (50 km) płynie w granicach Dzukijskiego Park Narodowego. Na wysokich brzegach widać drewniane domostwa. Niektóre z powalonych w poprzek rzeki drzew służą miejscowym jako kładki.

Ciekawe miejsca

Dzukijski Park Narodowy przez którego teren przebiega trasa naszego spływu powstał w 1991 roku. Ten największy na Litwie park powstał w celu ochrony zbiorowisk roślinności i krajobrazu zlewisk rzek Uły, Mereczanki, Grudy i Skroblusa oraz Niemna. Pierwotni mieszkańcy tych ziem – to Dzukowie. Park jest miejscem niezwykłym, jest rajem kajakarzy. Poprzecinany 30 rzekami i rzeczkami, z 48 jeziorami stanowi ostoję przyrody. W parku pełnym morenowych wydmowych wzgórz, podmokłych mrocznych lasów i wąskich rzek znajdują się 4 ciekawe szlaki piesze, 6 tras rowerowych i dwa szlaki kajakowe. W tych bezludnych okolicach napotkamy tylko kilka wiosek o tradycyjnej harmonizującej z otoczeniem architekturze. Więcej >>>

Dubicze – Dubiciai – wieś licząca 400 mieszkańców. We wsi przy drodze na zachód stoi krzyż z 1933 roku, poświęcony bitwie powstańczej z 1863 roku.

Merecz – Merekine – liczy 1.8 tys. mieszkańców. Są tu sklepy i barasy. W centrum gotycki – renesansowy kościół i pozostałość zamku na wzgórzu Królowej Bony. Ze szczytu piękny widok na ujście Mereczanki do Niemna.

Marcinkańce – Marcinkonys – ma 900 mieszkańców.

Uwagi ogólne

Litwa leży w innej strefie czasowej i po przekroczeniu granicy należy przesunąć zegarki o godzinę do przodu,
Na terenie Litwy Uła w całości płynie przez Dżukijski Park Narodowy (Dżukijos Nacionalinis Parkas). Na jej przepłynięcie konieczne są bilety wstępu na spływ w cenie 6 litów/osobę/spływ (niezależnie od ilości dni). Można je kupić w dwóch biurach Parku, w Marcinkonys i Merkine od poniedziałku do piątku w godz. 8.00 – 17.00 z przerwą 12.00 – 13.00 oraz w soboty 8.00 – 16.00 z przerwą 12.00 – 13.00.
Ilość miejsc biwakowych praktycznie wszędzie jest wystarczająca, aby dość dowolnie dobierać długości poszczególnych odcinków. Należy jednak pamiętać, aby na Ule biwakować tylko w miejscach wyznaczonych, są one dobrze oznaczone i wyposażone w odpowiednią infrastrukturę turystyczną.
Na wszystkich regularnych polach biwakowych koszt noclegu to ok. 5 litów/namiot. Można również nocować na prywatnych łąkach, ale należy to uzgodnić z właścicielem.
Zakup artykułów żywnościowych jest dość trudny. Np. na trasie spływu Ułą są zaledwie 3 miejscowości, w których można to zrobić, sklepy nazywają się – Pardoutuve. Te miejscowości to Dubičai, Rudnia i Merkine.
Na szlakach istnieje możliwość kilkukrotnego skorzystania z sauny (bani).